جنگیدن و تلاش برای حال خوب کودکان و بزرگسالان کشورمون ارزش هرچیزی رو داره
و اما چقدر ناراحت کننده ست وقتی که میگم بازی کنیم، اول همه نچ میگن، وقتی میگم بلند بشید همه نچ میگن، وقتی میگم همدیگه رو بغل کنید خجالت میکشن، وقتی میگم همبازی بچه‌هاتون بشید والدین خسته‌اند و چقدر کار من مربی سخت و دشواره که هم باید کلی انرژی بزارم تا یخ جمع شکسته بشه هم اون خستگی‌ها کنار گذاشته بشه و هم با حال خوب برنامه واسشون تمام بشه و جالبیش اینجاست وقتی شروع میکنند واقعا همه اینها کنار میره و کودک درونشون دوباره بیدار میشه و این لحظه‌ست که به خودت افتخار میکنی برای این جنگیدن و تلاش
و در نهایت: مامان باباها، بچه‌های عزیزم این چیزا هیچ کدومش مهم نیست ما هستیم که حال شما رو خوب کنیم
پ.ن: یه جمله یادگاری برای این تلاشم کامنت کن واسم
